ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ
Ένας όρος ο οποίος δεν ταιριάζει τόσο στη μαθητική και γενικότερα την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά παραπέμπει σε επιχειρήσεις, τράπεζες, δάνεια, συμβάσεις κτλ.
Ας δούμε συνοπτικά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της.
Ξεκινώντας από τη θετική πλευρά της, είναι ένα σύστημα το οποίο αξιολογεί ομοιόμορφα τους μαθητές στο τέλος του σχολικού έτους κατά 50%, διότι τα δύο από τα τέσσερα θέματα συνεχίζουν να μπαίνουν από τον καθηγητή του σχολείου.
Οι μαθητές δίνουν μεγαλύτερη βάση (κυρίως στην Α Λυκείου) και δεν απαξιώνουν τα μαθήματα που δεν τους ενδιαφέρουν, έτσι αποκτούν τη γενική γνώση που τους χρειάζεται.
Διεξάγονται ασφαλέστερα στοιχεία για το επίπεδο γνώσης των μαθητών, καθώς αποφεύγεται κατά το ήμισυ η διαφορά δυσκολίας των θεμάτων των εξετάσεων από καθηγητή σε καθηγητή.
Επίσης είναι (εν μέρει) στοιχείο αξιολόγησης. Φυσικά δεν μπορεί να κρίνει από μόνο του την ποιότητα μαθήματος ενός εκπαιδευτικού, αλλά μπορεί να εντοπίσει ακραία φαινόμενα, όπως π.χ. όλοι οι μαθητές ενός τμήματος ή ενός σχολείου να μην γράψουν καθόλου ένα θέμα.
Οι μαθητές ανά την επικράτεια μαθαίνουν την ίδια ύλη.
Στα αρνητικά της σημεία θα μπορούσαμε να επισημάνουμε ότι δεν είναι τόσο εύκολη η εφαρμογή της καθώς υπάρχουν ακόμα και το 2021 ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό. Ακόμα και τη φετινή χρονιά υπήρχαν σχολεία που δεν είχαν καθηγητές βασικών μαθημάτων τους δύο πρώτους μήνες.
Επίσης εξισώνει μαθητές οι οποίοι δεν κατάφεραν για διάφορους λόγους να παρακολουθήσουν όλη τη σχολική χρονιά όπως θα έπρεπε, λόγω καιρικών φαινομένων, καταλήψεων και άλλα.
Το μεγάλο της μειονέκτημα είναι ότι, κυρίως στη Β Λυκείου, κατά την οποία οι μαθητές έχουν ήδη επιλέξει την κατεύθυνση που θα ακολουθήσουν, υποχρεώνονται να μελετούν μαθήματα τα οποία δεν θα ξαναδούν στη ζωή τους. Τρανό παράδειγμα οι μαθητές της θεωρητικής που καλούνται να δώσουν Άλγεβρα.
Η θεωρία ότι θα ωθήσει νέους σε εξωσχολική βοήθεια, έχει δύο όψεις: Αυτούς που την υποστηρίζουν αλλά και αυτούς που θεωρούν ότι οι μαθητές θα διαβάζουν από μόνοι τους περισσότερο, άρα θα χρειάζονται λιγότερη βοήθεια.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι ως εργαλείο θα κριθεί αν είναι χρήσιμο, ως επικοινωνιακό όμως μέσο είναι αποτυχημένο. Η λέξη τράπεζα από μόνη της παράγει αρνητισμό στο ευρύ κοινό, ειδικά μετά από τη δεκαετή πρωτοφανή οικονομική κρίση που περάσαμε και η οποία συνεχίζεται.
Τέλος, οι μεταρρυθμίσεις, σε οποιαδήποτε κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα, πρέπει να γίνονται σε καιρό ηρεμίας, διαφορετικά είναι καταδικασμένες να αντιμετωπίσουν σφοδρή αντίδραση, σχεδόν αντανακλαστική από το λαό.
